. تقدير امور:
در نامگذارى شب قدر بيانهاى مختلفى وارد شده است: برخى آن را به معناى شبى با عظمت و بزرگ «ليله العظمه گرفتهاند ؛ چراكه قدر در قرآن به معناى منزلت و بزرگى خداوند آمده، در آيهاى مىخوانيم: «ماقدروا الله حق قدره»؛ «قدر ندانستند [و نشناختند] خدا را آنگونه كه حق عظمت او بود.»
«قدر» به معناى تقدير و اندازهگيرى و تنظيم است. اين معنى را هم لغت تاييد مىكند و هم قرآن و روايات. راغب اصفهانى مىگويد: «ليله القدر اى ليله قيضها لامور مخصوصه ؛ شب قدر يعنى شبى كه [خداوند] براى [تنظيم و تعيين] امور مخصوصى آن را آماده [و مقرر] نموده است.» و قرآن كريم مىفرمايد: در آن شب «يفرق كل امر حكيم»؛ «هركارى بر طبق حكمت [خداوند] جدا [و تعيين و تنظيم] مىگردد.»
و امام صادق عليه السلام فرمود: «التقدير فى ليله القدر تسعه عشر، والابرام فى ليله احدى و عشرين والامضاء فى ليله ثلاث و عشرين؛ تقدير امور [و سرنوشتها] در شب قدر، يعنى شب نوزدهم، تحكيم آن در شب بيست و يكم، و امضا [ىآن] در شب بيست و سوم [صورت مىگيرد].» و امام هشتم عليه السلام فرمود: «... يقدر فيها ما يكون فى السنه من خير او شر او مضره او منفعه او رزق او اجل و لذلك سميت ليله القدر؛ در آن شب [قدر آنچه كه در سال واقع مىشود، تقدير و اندازهگيرى مىشود، از نيكى و بدى و زيان و سود و روزى و مرگ. به همين جهت نيز شب قدر [شب اندازه گيرى] ناميده شده است.»
و طبق روايات فراوانىسرنوشت افراد براى سال بعد، مانند: رزق و روزى، مرگ و ميرها، خوشى و ناخوشيها، حج رفتن و حوادث ديگر زندگى، براساس استعدادها و لياقتها، رقم مىخورد، و اين تقدير حكيمانه هم، در انسان هيچ گونه «اجبار» و «سلب اختيارى» به وجود نمىآورد. مىتوان بين تمام اقوال اين گونه جمع كرد كه در اين شب با عظمت و بزرگ، با فرود ملائكه آسمانى، تقديرات يك سال مشخص و بر قلب حجت زمان عليه السلام عرضه مىشود