حضرت امير المؤمنين عليه السّلام به كميل بن زياد نخعى فرمود گوشه گيرى اختيار كن خويش را مشهور مگردان و شخصيت خود را از مردم پنهان بدار نام خود را بر سر زبانها مينداز بياموز و عمل كن، خاموش باش كه سلامت بمانى ، خوبان را شاد و شادمان كن گرچه فاجران خشمگين شوند و با كى بر تو نيست هر گاه احكام دين خويش را آموختى مردم ترا نشناسند يا تو آنان را نشناسى. و هر كس هميشه دلش در فكر و انديشه و زبانش بذكر خدا مشغول باشد خدا دلش را از ايمان و رحمت و حكمت و نور پر كند و همانا انديشه كردن و عبرت گرفتن از ديگران از دل مؤمن سخنان حكمت آميز بيرون آورد كه دانشمندان ميشنوند خوشنود ميشوند و خردمندان فروتن ميگردند و حكيمان در شگفت آيند. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 242 |
حضرت امير المؤمنين عليه السّلام به كميل بن زياد نخعى فرمود گوشه گيرى اختيار كن خويش را مشهور مگردان و شخصيت خود را از مردم پنهان بدار نام خود را بر سر زبانها مينداز بياموز و عمل كن، خاموش باش كه سلامت بمانى ، خوبان را شاد و شادمان كن گرچه فاجران خشمگين شوند و با كى بر تو نيست هر گاه احكام دين خويش را آموختى مردم ترا نشناسند يا تو آنان را نشناسى. و هر كس هميشه دلش در فكر و انديشه و زبانش بذكر خدا مشغول باشد خدا دلش را از ايمان و رحمت و حكمت و نور پر كند و همانا انديشه كردن و عبرت گرفتن از ديگران از دل مؤمن سخنان حكمت آميز بيرون آورد كه دانشمندان ميشنوند خوشنود ميشوند و خردمندان فروتن ميگردند و حكيمان در شگفت آيند. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 242 |
حضرت على عليه السّلام به قنبر ميفرمود: مژده باد تو را و تو هم بديگران مژده ده بآنها بگو بديگران مژده دهند كه بخدا سوگند رسول خدا از دنيا رفت و او بر تمام امتش خشمگين بود غير از گروه شيعيان آگاه باشيد كه براى هر چيزى پيشوائيست و پيشواى زمينها زمينيست كه شيعيان در آن جاى گزينند و براى هر چيزى آبروئيست آبروى دين شيعيانند بخدا سوگند اگر شما نبوديد زمين اهلش را فرو مي كشيد.و كسى كه با آنها كه مخالف ما هستند اگر چه كوشش در عبادت هم داشته باشند مشمول اين آيه خواهند بود: «وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ عامِلَةٌ ناصِبَةٌ تَصْلى ناراً حامِيَةً» « سوره غاشيه آيه 4 » صورتهائى كه درين روز بيمناكند عملكننده و رنج كشيده اند وارد مي شوند در آتش بسيار گرم >> بخدا سوگند هر دعاى خيرى كه مخالف ما بكند در باره ى شما مستجاب ميشود ، و نيست دعاى خيرى از شما مگر اينكه خدا براى او صد برابر آن دعا عنايت فرمايد و سؤال نمي كند از شما مسأله اى مگر اينكه چند برابرش براى او حاصل مي شود بخدا سوگند روزه دار شما در بوستان بهشت ميچرد. بخدا سوگند حاجى و انجام دهنده ى عمره اى از شما از مقربين و خواص پيشگاه خدايند و شما تمامتان دعاكنندگانى هستيد كه دعايتان مستجاب است ترس و بيم بر شما نيست غمگين و افسرده خاطر مباشيد تمام شما در بهشتيد پس جاى بگيريد در درجات بهشت بخدا كسى از شيعيان ما نزديكتر بعرش پروردگار نيست خوشا بحال شيعيان ما چقدر صنع خدا در باره ى آنان نيكوست. بخدا سوگند حضرت امير المؤمنين فرموده كه شيعيان ما از قبرها بيرون آيند در حالى كه رويشان ميدرخشد ديدگانشان روشن است كه امان بآنان داده شده مردم همه در آن روز بيمناكند آنان را ترس و بيمى نيست بخدا سوگند هيچ يك از شما براى نماز كوشش نمي كند مگر اينكه فرشتگان او را در برگيرند خدا را بخوبى در باره ى او ميخوانند تا وقتى كه از نماز فارغ شوند. آگاه باشيد كه براى هر چيزى جوهريست و جوهر فرزندان آدم حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و اله و ما و شما باشيم و خداوند بسوى موسى وحى فرستاد، كه بهيچ وسيله اى كسى بسوى من نزديك نمي شود مگر بورع و دورى كردن از محرمات. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 246 |
حضرت اميرالمؤمنين علي (ع) فرمود : كه هميشه مرد مسلمان سالم است تا زمانى كه خاموش ( ساكت ) است پس هر گاه سخن گفت در نامه ى عملش يا ثواب و يا گناه نوشته مي شود. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 248 |
حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام فرمود در وصيتى كه به فرزندش محمّد حنفيه كرد بدان كه زبان سگى است درنده اگر او را رها كنى اذيت مي كند تو را و چه بسا سخنى گويد كه نعمتى را از تو سلب كند و بلائى را بسوى تو بكشاند زبانت را نگهدارى كن آنچنان كه طلا و نقره ى خود را نگهدارى مي كنى و هر كس در سخن گفتن شتاب كرد زبانش او را بسوى بديها كشاند. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 248 |
حضرت امير المؤمنين عليه السّلام چنين بود هر گاه ميفرمود: «وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ» «سوره انعام آيه 79 » صورتش تغيير ميكرد و رنگ مباركش زرد ميشد بطورى كه همه مي دانستند از خوف خدا اين حالت به وى دست داده و حضرت يك هزار بنده از دسترنج خود در راه خدا آزاد كرد ، كارش اين بود كه نهال درخت ميكاشت بعد ميفروخت و از پول آن بنده ميخريد و در راه خدا آزاد ميكرد و با همين حالت آنان را چيزى از مال خود مي بخشيد كه نيازى به مردم نداشته باشند. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 252 |
بعضى از غلامان به حضرت اميرالمومنين علي (ع) خبر دادند كه چشمه اى در يكى از باغها آبش چنان ميجوشد مانند گردن شتر از آن چشمه آب بيرون مي آيد حضرت چند گواه طلب كرد و آنان را گواه گرفت كه اين چشمه را در راه خدا وقف كردم تا پايان دنيا و فرمود : اين كار را كردم تا آتش را از چهره ى من دور كند. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 253 |
حضرت امير المؤمنين به يارانش فرمود: اگر مي توانيد سخت از خدا بترسيد و گمان خود را به او نيكو نمائيد بين اين دو صفت جمع كنيد زيرا كه گمان خوب بنده به پروردگارش باندازه ى ترس از خداست و همانا خوش گمانترين مردم بپروردگار همانهايند كه سخت بيمناكند پس آرزوها را واگذاريد فعاليت و كوشش كنيد تا بتوانيد حق خالق و مخلوق را ادا كنيد و هر كس كه حق خدا را ادا كند برايش دورى از آتش باشد و نيست براى كسى بر خدا حجتى و نه بين خدا و كسى خويشاونديست. خدا داستان گناه آدم را مثل نزده مگر براى بيدارى شما. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 260 |
روايت شده كه حضرت على عليه السّلام به قصابى گذشت كه گوشتهاى چاق و فربه اي در دكان داشت مرد قصاب عرضكرد: اى امير المؤمنين از اين گوشتهاى چاق خريدارى كنيد حضرت فرمود: پول همراه من نيست. قصّاب گفت: نسيه ميدهم فرمود من به نخوردن گوشت صبر ميكنم و نسيه نمي برم. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 284 |
حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: صبر و شكيبائى نسبت به ايمان به منزله سر است در بدن انسان و كسى كه صبر ندارد ايمان ندارد. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 305 |
حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمود كه حسد نورزيد زيرا كه حسد ايمان را ميخورد همچنان كه آتش هيزم را ميخورد پس هر گاه كه پيغمبر و حضرت امير المؤمنين گواهى دهند به اينكه حسد ايمان و كردار نيك را ميخورند چه چيز بعد از رفتن ايمان و كردار نيك براى بنده بجا و باقى مي ماند پس دورى كنيد از حسد تا دلها و چشمهاى شما در آسايش باشد از رنج و گناه. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 313 |
مولا علي (ع) فرمود : كسى كه يقين دارد خدا عوض انفاقش ( كمك كردن به ديگران ) را به او ميدهد از انفاق كردن ( از كمك كردن به ديگران ) خوددارى نمي كند. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 333 |
حضرت علي (ع) فرمود : كه توجه كنيد به كارهاى خوب و بشتابيد بسوى آنچه كه براى شما منفعت دارد.بدانيد كه نيازمندي هاى مردم بسوى شما از نعمتهاى خداى تعالى است بر شما ( به علت اينكه نيازمندي خلق الله را برطرف كني و خداوند هم نيازمندي تو را برطرف ميكند ) و كريمترين مردم كسى است كه عطا كند به كسى كه به او اميدى ندارد و هر كس يك گرفتارى از مؤمنى برطرف كند خدا از او هفتاد و دو گرفتارى از گرفتاريهاى دنيائيش برطرف كند و هفتاد و دو گرفتارى از گرفتاريهاى آخرتش را و هر كس به كسى نيكى نمايد خدا به او نيكى كند و خدا نيكوكاران را دوست دارد. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 333 |
روايت شده كه همانا حضرت امير المؤمنين به كميل بن زياد فرمود : اى كميل اهل و عيالت را فرمانده كه به طرف خوبيها بروند و شبها پى حاجت خوابيدگان بروند ، سوگند به آن خدائى كه تمام صداها را مي شنود هر كس دلى را شاد كند خداوند به جاى آن شادى مهربانى بيافريند كه هر گاه مصيبت و بلائى بر او رو آورد آن مهربانى مانند سيل بسوى او سرازير شود پس آن مصيبت را از او دور كند مانند شتر غريبى را كه از گله شتران دور كنند. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 333 |
و روايت شده كه اميرالمؤمنين حضرت علي (ع) هر گاه حاجتمندى خدمتش مي رسيد به او ميفرمود كه حاجت خود را بر زمين بنويس زيرا كه من خوش ندارم كه ذلت و پستى سؤال را در صورت سائل ببينم. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 329 |
مولا علي (ع) فرمودند : نخستين مرحله حكمت و دانايي ترك لذتها و سرانجام آن دشمن داشتن امور ناپايدار است. غررالحكم جلد 2 حديث 3052 |
مولا علي (ع) فرمودند : اولين وظيفه واجب بر شما در مقابل خداوند سپاسگذاري از نعمتهاي او و جستجوي خشنودي اوست. غررالحكم جلد 2 حديث3329 |
مولا علي (ع) فرمودند : نخستين گام در جوانمردي فرمانبرداري از خدا و پايان آن دوري جستن از پستيهاست. غررالحكم جلد 2 حديث 3195 |
مولا علي (ع) فرمودند : سرآغاز اخلاص ، نا اميدي از چيزي است كه در دست مردم است. غررالحكم جلد 2 صفحه 3290 |
مولا علي (ع) فرمودند : سرآغاز بيهودگي ، بازي است و آخرش درگيري. غررالحكم جلد 2 صفحه 825 حديث 3132 |
اميرالمومنين (ع) فرمود : ما خاندان پيامبر ، هيچ كس با ما مقايسه نميشود.قرآن در شان ما نازل شده ، و معدن رسالت درميان ما است. عيون الاخبار الرضا (ع) ، مسند امام رضا (ع) جلد 1 صفحه 133 حديث 147 |
اميرالمومنين (ع) فرمود : نهمين از فرزندانت - اي حسين (ع) - همان قائم بالحق است كه پيروزي دهنده دين و گستراننده عدل است . . . اما بعد از غيبت و سرگرداني ، كه در اين غيبت ، هيچ كس ثابت بر دين نمي ماند ، مگر مخلصاني كه با روح يقين مباشرت دارند. كمال الدين و تمام النعمة ، مسند امام رضا (ع) جلد 1 صفحه 221 حديث 386 |
حضرت موسي بن جعفر (ع) از پدرانش از حضرت امام حسين (ع) روايت ميكند كه يكي از روزها اميرالمومنين (ع) با گروهي از ياران خود نشسته و آنها را براي جنگ آماده ميكرد ، در اين هنگام پيرمردي كه گرد و غبار سفر در چهره اش بود وارد شد. مرد مسافر پرسيد : اميرالمومنين كجاست ؟ حضرت را به آن مرد نشان داد ، و او سلام كرد و بعد گفت : يا اميرالمومنين من از طرف شام مي آيم و پيرمرد هستم ، شنيده ام در وجودت فضائل بسياري هست ، و من گمان ميكنم كه به زودي كشته خواهي شد و اينك آنچه را خداوند به تو تعليم داده به من تعليم فرما.حضرت علي (ع) فرمود : آري اي پيرمرد هركه دو روزش مساوي باشد در زندگي خود زيان ديده است ، و هركس كوشش خود را براي رسيدن به دنيا متمركز كند از از ادبار دنيا حسرت خواهد خورد ، و هر آنكس كه دو روز از ايام زندگيش در شر و فساد بگذرد از مواهب الهي محروم ميگردد. هركس به امور آخرت بي اعتنا باشد و از دنيايي كه به او رو آورده استفاده كند و توجه نداشته باشد كه از كجا به دست ميآورد اين چنين آدمي از تبه كاران به شمار ميآيد ، كسي كه به نواقص اخلاقي و اجتماعي خود متوجه نباشد ، هواي نفس بر او غلبه خواهد كرد.اي پير مرد براي مردم بپسند آنچه را براي خود مي پسندي ، و با مردم آنطور رفتار كن كه ميل داري با تو آن گونه رفتار كنند ، پس از اين اميرالمومنين (ع) صورت خود را متوجه يارانش كرد و فرمود : اي مردم مگر مشاهده نمي كنيد كه اهل دنيا با حالات مختلف صبح را به شب و شب را به روز ميآورند ، يكي زمين ميخورد و از درد بر خود مي پيچد و ديگري از وي عيادت ميكند و از ديدن رنج بيمار ناراحت ميگردد ، يكي از فرط ناراحتي و شدت مرض با جان خود تلاش ميكند و ديگري اميد به زندگي ندارد ، و يكي در بستر مرض افتاده و نزديك است جان دهد ، يكي طالب دنيا است در صورتيكه مرگ او را دنبال ميكند ، و ديگري غافل از همه چيز همواره در تلاش است در صورتيكه از ديد حقيقت هرگز دور نبوده است. كِتابُ المَواعِظ شيخ صدوق صفحه 55 الي 58 |