سرويس فرهنگي به دخت/
آيت الله العظمي سيدحسين بروجردي، مرجع تقليد بزرگ شيعيان در دهه ۳۰ و ۴۰ شمسي، از نوجواني تحصيل علوم ديني را در زادگاه خود يعني شهر بروجرد آغاز كرد. پس از رسيدن به ۱۸ سالگي براي ادامه تحصيل به شهر اصفهان و مدرسه علميه صدر رفت. علاقمندي ايشان به كسب علم و پشتكارش در درس خواندن اساتيد اين حوزه را به شگفت مي آورد…
ادامه تحصيل آيت الله بروجردي در مدرسه صدر اصفهان ادامه داشت؛ در حاليكه خيلي علاقمند بود كه پدر مساعدتي كند تا ايشان بتواند به نجف اشرف برود و تحصيل خود را در اين شهر و حوزه علميه معروفش ادامه دهد. تا اينكه روزي نامه اي از پدر بزرگوارش به او رسيد كه در آن نوشته شده بود كه ايشان بايد حتما به بروجرد بروند. آيت الله بروجردي كه در آن زمان طلبه اي ۲۲ ساله بودند، تصور مي كنند كه احتمالا پدر توانسته شرايط ادامه تحصيل ايشان را در نجف فراهم كند و مي خواهد بعد از ديدار با خانواده، ايشان را راهي نجف اشرف كند. براي همين با شتاب خود را به بروجرد مي رسانند. اما به محض رسيدن به منزل، ديد كه همه فاميل و دوستان جمع هستند و مهماني بزرگي در منزل شان برپاست.
با ورود ايشان به منزل همه تبريك گويان شادي مي كنند و تازه آيت الله بروجردي متوجه مي شوند كه سفره عقدي پهن شده و پدر، دختر يكي از مومنين و بزرگان بروجرد را براي ايشان خواستگاري كرده و مجلس، مجلس عقدكنان خودشان است!…
آيت الله بروجردي به پدرشان مي گويند: من گمان مي كردم كه شما ميخواهيد مرا به نجف بفرستيد و حالا مي بينم كه از نجف رفتن كه خبري نيست هيچ، ممكن است ازدواج مرا از درس خواندن هم بياندازد. آنوقت پدر كه مردي دانا و مومن بود، به ايشان مي گويد كه «فرزند! اين را بدان كه اگر به دستور پدرت رفتار كني اميد است كه خداوند به توفيق دهد تا با ازدواج هم به ترقيات مهم برسي؛ اما احتمال بده كه اگر ترتيب به آرزوي پدرت ندهي، با همه جدّيتي كه در تحصيل داري به جايي نرسي!»
و به اين ترتيب آيت الله بروجردي سر سفره عقد مي نشيند و بعد از مراسم ازدواج با همسرشان به حوزه علميه اصفهان برمي گردند. البته ايشان به همراه همسر و فرزندانش پنج سال بعد با ياري و مساعدت پدرشان راهي نجف اشرف م يشوند و پس از سالها تحصيل و تحقيق تبديل به عالمي مي شود كه تمام جهان اسلام ايشان را به عنوان مرجع اول تقليد شيعيان مي شناخت[۱]…
انوشه ميرمرعشي/ انتهاي متن/