در وصيت نامه موسي بن جعفر (ع) به هُشام مذكور است كه حسين بن علي (ع) فرمود : همگي آنچه خورشيد بر آن تابيده در مشرق و مغرب زمين ، درياها و بيابانها ، زمينهاي هموار و كوهها ، نزديكي از دوستان خدا و اهل معرفت و شناسائي به حق خداوند مانند گذشتن سايه ديواري است ( همانطوريكه سايه ديوار بي اهميت و بي ارزش است دنيا و آنچه در اوست نزد اولياء خدا مانند آن است ) پس از آن فرمود : آيا آزادمردي نيست كه اين دنياي بي ارزش و ناچيز را ( كه باقيمانده پيشينيان است ) براي اهل دنيا بگذارد و از آن بگذرد ؛ هيچ چيز بهاي جانهاي شما جز بهشت نيست ، پس جانهاي خود را جز در برابر بهشت به چيزي نفروشيد ، براي هركس از خدا به داشتن دنيا خشنود شود ، به چيزي نا قابلخشنود شده است.   انوارالبهيه { از تاليفات حاج شيخ عباس قمي رضوان الله عليه )  صفحه 91