حضرت امام حسين (ع) فرمود : شما را به پرهيزكاري خداوند توصيه ميكنم و از انتقام او مي ترسانم و علامات هدايت او را افراشته مي داريم ، گويا آن امر ترسناك ( يعني مرگ ) با هولناكي و سختي و نامطبوعي خود نزديك شده و با جان شما در آويخته و ميان شما و اعمالتان حائل گرديده است ، بنابراين از سلامتي تن و باقيمانده عمر استفاده نموده به كارهاي شايسته مبادرت كنيد ، زيرا شما همواره در مسير حوادث مرگ هستيد { مانند آن درختيكه كه در دامنه كوه قرار گرفته و محل حوادث و سيل ميباشد } ناگهان مرگ شما را از روي زمين به زير آن انتقال مي دهد و از بالا به پائين ميكشاند و از دلبستگيها و اُنسها به جانب وحشتها رهبري ميكند و از روحانيت و روشني به تاريكي سوق داده و از جايگاه وسيع به محل تنگ مي برد ، شما را به جائي مي كشاند كه ديدار دوستان و عيادت بيماران غير ممكن و فرياد درماندگان به جائي نمي رسد ، خداوند ما و شما را بر سختيهاي چنين روزي ياري فرمايد و از عِقاب خويش نجات بخشد و ثواب جزيل خود را بر ما و شما لازم شمارد و عطا كند ، اي بندگان خدا ، اگر پايان كار و انتهاي زندگي شما مرگ باشد ، براي انسان كافي است شغلي كه به وسيله آن اندوه خود را زائل سازد و دلبستگي به دنيا را از ياد او ببرد و بيشتر همتش مصروف خلاصي و نجات از دنيا باشد ، زيرا انسان پس از اين گروگان كارهاي خويش است و براي حساب آن بازداشت خواهد شد و در آن هنگام ياوري ندارد كه مُمانعت از حساب او كند و پشتيباني ندارد كه بيچارگي را از او دور سازد و در اين روز ( يعني روز قيامت ) براي كسي كه در دنيا ايمان نياورده ، ايمان آوردن سودي ندارد و ( براي كسي كه در دنيا مومن بوده ) ولي كار خيري نكرده ، كار خير بي فائده است ، بگو در انتظار چنين روزي باشيد ، ما در انتظار هستيم ؛ شما را وصيت مي كنم به تقوا و پرهيزكاري خدا ، زيرا خداوند ضمانت فرموده كه هركس پرهيزكاري او را پيشه خود سازد انتقال دهد او را از آنچه دوست ندارد به آنچه دوست دارد و از جائيكه باور نمي كند او را روزي دهد ، بيدار باش مبادا از كساني باشي كه بر بندگان به واسطه گناهان آنها مي ترسند ولي از عقوبت گناه خود نمي انديشند و ايمنند ، همانا به حيله و خُدعه نمي توان از خدا بهشت گرفت و نمي توان به نعمت هاي خدا نائل شد مگر به طاعت و فرمانبرداري او ؛ انشاء الله.  انوارالبهيه { از تاليفات حاج شيخ عباس قمي رضوان الله عليه )  صفحه 90