امام صادق(ع)-شهادت

جگري شعله شد و سوخت و خاكستر شد

شمع خاموش شد از باد و گلي پرپر شد

باز هم زهر نشست و بدني گشت كبود

باز ياسي به زمين ريخت و نيلوفر شد

مو سفيدي به زمين خورد و به او خنديدند

پيرمردي ز نفس ماند و كماني تر شد

خانه ي سوخته را بار دگر سوزاندند

باز تكرار غم آتش و دود و در شد

همه بر مركب و من در پي شان روي زمين

بين اين آه فقط ناله ي من مادر شد

دست من بسته و از داغ غمت افتادم

ياد دستت كه به دنبال علي پرپر شد

ياد دستان يتيمي كه به اميد پدر

بين زنجير ترك خورد و كمي لاغر شد

گوشواره، گلِ سر رفت ز يادش اما

در عوض روضه ي او غارت انگشتر شد

×××

براي دريافت صوت اين شعر توسط حاج مهدي ميرداماد اينجا را كليك كنيد