هيچ كس هم با به نام آزادي ديوار خانه ي خود را برنمي دارد و شب ها در حياطش را باز نمي گذارد . چون خطر رخنه ي دزد جدي است .

هيچ صاحب گنج و گوهري هم جواهرات خود را بدون حفاظ در معرض ديد رهگذران نمي گذارد تا بدرخشد و جلوه كند و چشم و دل بربايد . چون خود جواهر ربوده مي شود . هر چيز كه قيمتي تر باشد درصد مراقبت از آن بالاتر مي رود . هر چه كه نفيس تر باشد بيم ربودن و غارت بيشتر است و مواظبت لازم تر .

پس چه شد كه قيمت خود را گم كرديم و خود را به حراج گذاشتيم آن هم با تخفيف هاي ويژه !!

گوهر عفاف و پاكي كم ارزش تر از طلا و پول و محصولات باغ و وسايل خانه نيست .

چه شد كه الگوي به آن پاكي و زيبايي را كه كارهايش سبب شد سرور تمام زنان عالم شود رها كرده ايم

و به عده اي چسبيده ايم كه ….

بانويي كه حتي براي زيارت كردن قبر پيامبر شب را بر مي گزيند و دو برادرش حسن(ع) و حسين(ع) را با خود همراه مي كرد و نور چراغ ها را كم مي كرد كه مبادا چشم هيچ نامحرمي به هيئت مقدسش بيفتد

چرا چنين بانويي را رها كرده ايم ؟؟؟؟؟؟؟

پي نوشت : در اين رگبار سهمگين نگاه چتر حجاب را فراموش نكن.