شانه‌ هاي زخمي‌

شانه ‌هاي زخمي

‌علي عليه السلام به انبان نان و خرما، الفتي ديرينه داشت و ايتام و بي‌پناهان، با طنين گام‌هاي او مأنوس بودند.

ضربت ابن ‌ملجم، حقيرتر از آن است كه فرق اسطوره‌اي چون علي عليه السلام را بشكافد! آن زخم عميق كه سينه عاشقان علي عليه السلام را هزار پاره مي‌كند، جهل و جمودي است كه علي عليه السلام را مظلوم عالم كرده است.

اميرمۆمنان، علي عليه السلام جامع اضداد است؛ فرمانروايي است پرصلابت، درعين‌حال بردبار، در ميدان جنگ، دلاوري كم‌نظير و در محراب عبادت، عابدي‌ گريان، با دشمنان قاطع و با يتيمان و بيوه‌زنان رقيق‌القلب، سخاوتمندي بي‌مانند و ساده‌پوشي كارگر و كشاورز، حاكمي‌دانا، قاضي‌اي دادگر و دقيق‌النظر.

مولا علي عليه السلام دريايي است از خصايص عالي بشري و جامع صفات ممتاز يك انسان برتر و به حقيقت انساني كامل.

طه حسين درباره حضرت علي عليه السلام مي‌گويد: «من پس از وحي و سخن خدا، سخني پرجلال‌تر و شيواتر از سخن ايشان نديده و نمي‌شناسم».

جبران خليل جبران مي‌گويد: «دو طايفه، شيفته روش علي عليه السلام بودند: يكي خردمندان پاك‌دل و ديگري نيكوسرشتان باذوق».