زناني كه يار امام زمان (عج) هستند
براساس روايتي از امام باقر(ع) و بيان حديثي از پيامبر(ص) از زبان ام سلمه، تعدادي از ياران حضرت مهدي(عج) هنگام ظهور را زنان تشكيل مي دهند.

جام ديني: محمد جواد طبسي در قسمتي از مقاله اي با عنوان « زنان در حكومت امام زمان، عجّل اللّه تعالي فرجه» كه در مجله موعود منتشر شده به حضور تعدادي از زنان در بين ياران امام زمان(عج) اشاره كرده است  كه در ادامه اين قسمت از مقاله را مي خوانيد.

حضور پنجاه زن در بين ياران امام
اولين گروه از زناني كه به محضر امام زمان مي شتابند آنهايند كه در آن ايّام مي زيسته اند و همانند ديگر ياران امام، عليه السلام، به هنگام ظهور در حرم امن الهي به خدمت امام، عليه السلام، مي رسند. در اين باره دو روايت وجود دارد:

روايت اول: امّ سلمه ضمن حديثي درباره علايم ظهور، از پيامبر روايت كرده است كه فرمود:يعوذ عائذ من الحرم فيجتمع الناس إليه كالطّير الواردة المتفرقة حتّي يجتمع إليه ثلاث مأة و أربعة عشر رجلاً فيه نسوة فيظهر علي كلّ جبّار و ابن جبّار...(1)

در آن هنگام پناهنده اي به حرم امن الهي پناه مي آورد و مردم همانند كبوتراني كه از چهار سمت به يك سو هجوم مي برند به سوي او جمع مي شوند تا اينكه در نزد آن حضرت سيصد و چهارده نفر گرد مي آيند كه برخي از آنان زن مي باشند كه بر هر جبار و جبار زاده اي پيروز مي شود.(2)

روايت دوم: جابربن يزيد جعفي، ضمن حديث مفصلي از امام باقر، عليه السلام، در بيان برخي نشانه هاي ظهور نقل كرده كه:و يجيي ء واللّه ثلاث مأة و بضعة عشر رجلاً فيهم خمسون امراة يجتمعون بمكة علي غير ميعاد قزعا كقزع الخريف يتبع بعضهم و هي الآية الّتي قال اللّه : «أينما تكونوا يأت بكم اللّه جميعا إنّ اللّه علي كلّ شي ء قدير...»(3)

به خدا سوگند، سيصد و سيزده نفر مي آيند كه پنجاه نفر از اين عده زن هستند كه بدون هيچ قرار قبلي در مكه كنار يكديگر جمع خواهند شد. اين است معناي آيه شريفه: «هرجا باشيد خداوند همه شما را حاضر مي كند. زيرا او بر هر كاري توانا است».

پنجاه زن از سيصد و سيزده نفر!
نكته شگفت در اين دو روايت اين است كه مي فرمايد: سيصد و سيزده مرد گرد آيند كه پنجاه نفر ايشان زن هستند!

دوم آنكه: در روايتي كه نام ياران برشمرده شده است نام هيچ زني وجود ندارد.(4)

در پاسخ اين شبهه مي توان گفت: اين چند نفر در زمره همان سيصد و سيزده نفر هستند. زيرا اولاً امام، عليه السلام، مي فرمايد: «فيهم»؛ يعني در اين عده پنجاه زن مي باشد.

دوم: شايد تعبير مردان بدين سبب باشد كه بيشتر اين افراد مرد هستند و اين كلمه از باب فزوني عدد مردان، چنين ذكر شده است.

سوم: اگر مقصود همراهي خارج از اين عده بود امام مي فرمود: «معهم»، نه اينكه بفرمايد «فيهم»، زيرا اين سيصد و سيزده نفر مانند عدد اصحاب بدر برشمرده شده اند و همه ياران و فرماندهان عالي رتبه و ازنظر مقام و قدرت درحد بسيار بالايي هستند كه برخي با ابر جابه جا مي شوند و اينها بدون شك با بقيه مردم آن زمان فرق بسيار دارند. بنابراين اگر بگوييم آنها جزو همان سيصد و سيزده نفر هستند براي آنها رتبه و موقعيت ويژه قائل شده ايم و اگر بگوييم در زمره ياران ديگر حضرت باشند از امتياز كمتري برخوردارند.
117
شفقنا
پي نوشتها:
(1).صدوق، محمد بن علي بن الحسين، كمال الدين، ج 2، ص476.
(2).الهيثمي، نورالدين علي بن ابي بكر، مجمع الزوائد، ج 7، ص315؛ معجم احاديث الإمام المهدي، ج 1، ص 500.
(3).همان.
(4).المجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، ج 52، ص 223