علامه ميرزا جوادآقا ملكي تبريزي از عارفان و سالكان طريق الهي در كتاب شريف «المراقبات» درباره درك شب و روز عرفه، توصيه‌هايي را داشته است كه در خلال آن به بيان عظمت و جايگاه زيارت عاشورا مي‌پردازد:

* مداومت بر خواندن زيارت عاشورا حتي همسايگان ميّت را نيز از عذاب قبر رهايي مي‌ بخشد.

اما چيزي كه در زيارت امام حسين (ع) مهم‌تر است، اين است كه سوگواري‌اش (با اظهار اندوه و ناله و گريه) را زياد كرده، نالان و خاك‌آلود شود و رسيدن به مقام اصحاب حضرت (ع) در وفاي به حق او و شهادت در ركابش را زياد تمنا كرده و بگويد: «يا ليتنا كنا معكم» اي كاش ما نيز در ركاب شما مي‌بوديم. و آن را از عمق قلب و با توجه به روحانيت امام (ع) بر زبان آورده، از فضيلت و انوار و بركات آن حضرت براي قبول شدن زيارتش استمداد بطلبد و از آن حضرت قبولي زيارت و ديگر اعمالش و ملحش شدن به اصحابش را بخواهد.
 

و بايد بداند كه درِ امام حسين درِ «رحمت واسعه» است. سريع القبول و مقرون به رضاست، چون حضرت در حيات خود مي‌فرمود: مثل احسان، مثل باران است ك هم به نيكوكار مي‌بارد و هم به نانيكوكار.

و چه خوب است كه در اينجا، به حكايتي اشاره كنم كه يكي از افراد مورد وثوق از اهل علم، نقل مي‌فرمود: آن شخص، در كودكي در ميان اهل شهر خود دوستي داشت كه او را مي‌شناخت، او وقتي بزرگ شد، جزو ماموران گمرك شد. و سال‌ها به اين كار مشغول بود، تا از دنيا رفت. وقتي او را به خاك سپردند آن عالم او را در خواب ديد كه حالي نيكو دارد و در جايي زيبا و پر عيش و تنعم است. از او پرسيد: سبب نجاتت چه بود؟! جواب داد: پس از مردنم به دليل كارهاي بدم، در عذاب بودم، تا فلان روز، فلان خانم را در اينجا (اين گورستان) به خاك سپردند و شب دفنش، امام حسين (ع) سه بار به ديدن او آمد و زماني كه بار سوم آمد، به فرشتگان امر كرد عذاب همسايگان آن خانم را بردارند و عذاب از ما برداشته شد و حالمان خوب شد.

آن عالم وقتي از خواب برخاست. آن زن را جست‌وجو كرد و او را يافت و از حال مرگ و محل دفن شدنش سؤال كرد. همانگونه بود كه آن مرد در خواب گفته بود. عالم از اعمال آن زن پرسيد و عملي نيافت، مگر مداومت به خواندن زيارت عاشورا در هر روز.

پس، اي برادرم! به دوستي و وفاداري آن حضرت نگاه كن كه زني را كه زيارت عاشورا مي‌خوانده، در شب اول قبرش سه بار ملاقات نموده و او را از شفاعت و بركات خود محروم نمي‌كند و اثر آن حتي به هم‌جواران مُرده او نيز مي‌رسد حتي مردي كه باج مي‌گرفت و عذاب از امثال او برداشته مي‌شود.

اي پروردگار! در هر حال و هر زماني تا به ابدترين ابدها به روح مطهر آن حضرت، از طرف ما سلام و صلوات و تحيت بفرست، به عدد آنچه علمت به آن احاطه دارد و تا به آن حد كه رضايت در آن باشد و تا به آن اندازه‌اي كه تمامي نپذيرد.