...

به گزارش فرهنگ نيوز، عالم قبر آخرين منزل دنيا و اولين منزل آخرت است كه هرگز از آن به سمت دنيا بازگشتي نيست. با آغاز مرگ و ورود به قبر، كار دين داري و تكاليف الهي به پايان مي رسد. شك و ترديد برطرف مي شود و ايمان به حقايق آخرت كامل مي شود. اما اين ايمان ديگر هيچ سودي نخواهد داشت. ايمان زماني ارزشمند است كه ايمان به غيب باشد وقتي همه چيز آشكار شد و انسان بدون اختيار، تسليم قدرت الهي شد، ايمان ديگر ارزشي ندارد.

چنانچه پيامبر مي فرمايند: النَّاسُ نِيَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا (مردم در خوابند هنگامي كه مردند بيدار مي شوند)

ديگر فرصت از دست رفته مگراينكه آن شخص باقيات صالحاتي بجا گذاشته باشد يا اينكه بازماندگان چيزي برايش  بفرستند.  گناهي نيز از گناهانش كم نمي شود، مگر آنكه اثر اعمال صالح خودش در دنيا هنوز باقي باشد و بتواند كفاره گناهي را تحمل كند يا آنكه كسي برايش استغفار و طلب بخشش نمايد. بنابراين عالم قبر همواره با عذاب حسرت عجين است. حسرت باور نكردن و ايمان نياوردن. حسرت فرصت هاي از دست رفته، حسرت اعمال به ريا آلوده شده.

پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله) مي فرمايند: اَلْقَبْرُ يُنادِي كُلُّ يَوْمٍ بِخَمْسَ كَلَماتٌ (۱) قبر در هر روز پنج كلمه را فرياد ميزند : 

۱. اَنا بَيْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلوا اِليَّ اَنيساً

من خانه تنهاييم پس با خود انيس و مونسي به سوي من آوريد(تلاوت قرآن)

۲. اَنا بَيْتُ الْظُّلْمَه فَاحْمِلوا اِليَّ سِراجاً

من خانه تاريكي هستم پس با خودتان چراغي به سوي من آوريد(نافله شب)

۳. اَنا بَيْتُ التُرابْ فَاحْمِلوا اِليَّ فِراشاً

من خانه خاكيي هستم پس با خودتان فرشي به سوي من بياوريد(عمل صالح)

۴. اَنا بَيْتُ الْعِقابْ فَاحْمِلوا اِليَّ تَرْياقاً

من خانه گزندگان هستم پس با خودتان پادزهري به سوي من بياوريد (لااله الا الله و محمد رسول الله و علي ولي الله)

۵. اَنا بَيْتُ الْفَقْرْ فَاحْمِلوا اِليَّ كَنْزاً

من خانه فقر هستم پس با خودتان گنجي به سوي من بياوريد(صدقه)

پيامبران با ترسيم ويژگي هايي سعي در ذهنيت سازي فضاي كلي دنياي پس از مرگ براي بشر را داشته اند.

توصيفات به اين خاطراست كه انسان به راحتي بتواند يك فضاي كلي بعد از مرگ را درك كند والا مگر همه كساني كه  مي ميرند داخل قبر گذاشته مي شوند تا اين فضاي پرسش يا پاسخ به اين ترتيب صورت پذيرد؟ بسياري از انسان ها توسط حيوانات خورده مي شوند، بسياري در دريا غرق مي شوند ، بسياري در جنگها قطعه قطعه ميشوند، بسياري از انسانها دربيابان مي ميرند وبسياري از انسانها دركوهها سرگردان ميشوند و مي ميرند و طعمه پرندگان و حيوانات ميشوند ، پس بازخواست كردن از اين همه انسان كه قبري ندارند چگونه است ؟ اينان كه قبري ندارند كه بگوييم داخل قبر اين همه اتفاق مي افتد.

فشار قبر تنها تمثيلي از واقعيت است و انسان زماني كه جان مي دهد بلافاصله روحش مورد بازپرسي قرار ميگيرد و به برزخ انتقال مي يابد .

بعضي مواقع براي درك درست يك مطلب به ناچار بايد مثالهايي زده شود كه با فضاي درك انسان سازگار باشد. بنابراين امامان يا پيامبر هم  به اين مطلب كاملا واقف بودند كه چنين درمورد وقايع صحبت كرده اند. حتي خداوند در توصيف بهشت و جهنم از ويژگيهاي دنيايي آن خبر مي دهد.

اين يادداشت را با اين حديث زيبا از اميرمؤمنان علي عليه السلام پايان مي دهيم: چنان زندگي كن كه گويي تا قيامت زنده اي و در همان حال چنان زندگي كن كه گويي همين لحظه خواهي مرد

...