سخن‌چيني نوعي سخن بي‌اساس يا شايعه‌اي است كه دربارهٔ مسائل شخصي يا خصوصي ديگران گفته مي‌شود.








از گناهاني كه كبيره بودنش، به واسطه وعده عذاب در قرآن و اخبار مسلم شده، سخن چيني(نميمه) است. خداوند در سوره مباركه رعد مي‌فرمايد: "و كساني كه قطع مي‌كنند آنچه را خداوند امر به وصل آن فرموده و در زمين فساد مي‌كنند، براي ايشان است دوري از رحمت خداوند و برايشان بدي سراي آخرت است يعني عذاب اخروي".

امام صادق(ع) سخن چيني را نوعي جادوگري مي‌دانند و مي‌فرمايند: "سخن چيني از بزرگترين جادوهاست، (زيرا) با سخن‏‌چيني ميان دوستان جدايي افكنده مي‏‌شود، ياران يكدل را با هم دشمن مي‏‌كند، به واسطه آن خون‏‌ها ريخته مي‏‌شود، خانه‏‌ها ويران مي‏‌گردد و پرده‏‌ها دريده مي‏‌شود.

آدمِ سخن‏‌چين، بدترين كسي است كه روي زمين گام برمي‏‌دارد1".

امام علي(ع) درباره اين‌كه سخن چيني چه جايگاهي دارد؟ مي‌فرمايند: "بدترين راست، سخن‏‌چيني است2".

آن‌حضرت همچنين پيامد سخن‌چيني را اينگونه معرفي مي‌كنند: "بپرهيز از سخن‏‌چيني كه آن تخم كينه مي‏‌افشاند و از خدا و مردم دور مي‏‌گرداند3".

رسول خدا(ص) نيز دراين باره در حديثي فرمودند: "كسي از شما حق ندارد از هيچ يك از يارانم چيزي به من بگويد؛ زيرا دوست دارم در حالي كه چيزي از شما در دلم نيست به سويتان بيايم4".






پي نوشت:
1- بحارالأنوار: 63 / 21 / 14 منتخب ميزان‌الحكمة: 570
2- غررالحكم: 2939 منتخب ميزان‌الحكمة: 570
3- غررالحكم: 2663 منتخب ميزان‌الحكمة: 570
4- مكارم‌الاخلاق، ص 17

منبع: خبرگزاري ايسنا

..

//.

../