و اما گريه آنها... يكي بر غريبي است كه در راه علم بميرد... دوم بر زن و مرد سالخورده اي است كه آرزوي فرزند كنند، در آخر عمر پسري نصيبشان شود، خرسند دل شوند و دل به او ببندند كه در آخر كار به ما خدمت كند و پس از مرگ جنازه‌ي ما را تشييع‌ نمايد... آنگاه پسر پيش از پدر ومادر جان سپارد، ملائكه قبل از پدر ومادر بر او بگريند... سوم بر يتيمي كه نيمه شب بيدار شود و گريان سراغ مادر رود، غافل از اين كه مادر مرده، دايه با خشونت فرياد زند: چرا گريه ميكني؟ كودك بينوا متوجه مرگ مادر شده و نا اميد خاموش گردد، ملائكه به حال غربت او بگريند."