ردّ فرمانروايان ناصالح

امام باقر عليه السلام در بخشي از سخنان خود، آشكارا فرمانروايان ناصالح را سرزنش مي كند و آنان را منفور مي سازد. عُقْبه پسر بشير اسدي گويد: نزد امام باقر عليه السلام رفتم و عرض كردم: من در ميان قوم خود از حسبي عالي برخوردارم. درگذشته كارگزاري داشتيم كه جان سپرد. اكنون مردم تصميم گرفتند مرا به جاي او به رياست بگمارند. نظر شما در اين باره چيست؟ امام فرمود: «آيا پدرانت را به رخ ما مي كشي؟ خدا مؤمنان را به وسيله ايمان رفعت بخشيده است، هر چند در نظر مردم بي مقدار باشند، و كافران را به دليل كفرشان پست قرار داده است، هر چند در ميان مردم، شريف شناخته شوند. هيچ كس بر ديگري برتري ندارد، مگر به وسيله تقواي الهي. اما اينكه آن مقام را بپذيري يا نه، اگر بهشت را دوست نداري، آن را قبول كن؛ زيرا چه بسا سلطان ستمگر، مؤمني را به دام اندازد و خونش را بريزد و تو كه گوشه اي از كار آن سلطان را بر عهده گرفته اي، شريك در آن خونخواهي شوي، در حالي كه ممكن است از دنياي آنان بهره اي به تو نرسد».