چشم انتظار ديدار پروردگار
در فرهنگ اسلامي، شهادت، هدف نيست، بلكه ابزار ايستادگي و پايداري در برابر تهاجم دشمنان دين است. هرگاه بستر ايثار و از خودگذشتگي فراهم شد، شهادت نيز پديدار مي شود. شهادت، وسيله اي است كه در پيشگاه حضرت دوست، مقام و منزلت ويژه اي دارد و جايگاهي است براي ابراز تعبد و اخلاص در بندگي، و براي شهيد شدن، چه كسي والاتر از امام موحدان، حضرت علي عليه السلام . انسان كاملي كه به شهادت عشق مي ورزيد و واژه شهادت برايش نشاط آفرين بود.
در نامه 62 نهج البلاغه از زبان امام علي عليه السلام آمده است كه من مشتاق ملاقات پروردگارم. آن حضرت، بهترين مرگ ها را كشته شدن در راه خدا مي دانست و سوگند ياد كرده بود كه هزار ضربه شمشير بر من، آسان تر از مرگ در بستر در غير بندگي خداست.
نوزده رمضان، سكوي پرواز ظاهري امام علي عليه السلام تا بي كران ها، زمان جدايي از خلق و رسيدن به محبوب واقعي بود.