در كتاب نصايح كه اين روايت از آنجا نقل شده، توضيحي در ادامه نقل حديث آمده كه معناي حديث را روشن مي كند؛ بنده متن روايت و توضيح آن را نقل مي كنم:

على- عليه السّلام- فرمايد: از پيغمبر- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- پرسيدم: حيوانات مسخ شده كدامند؟ فرمود: سيزده تا: فيل، خرس، خوك، ميمون، مارماهى، سوسمار، شب‏پره (يا پرستو)، كرم سياه آبى، عقرب، عنكبوت، خرگوش، سهيل و زهره (نام دو حيوان دريايى است).
پرسيدند: علت مسخ اينها چه بوده؟
فرمود: فيل: مردى لوطى (اهل لواط) بود.
خرس: مرد مأبونى بود كه مردها را به خود مى‏خواند.
خوك: عده ‏اى نصرانى بودند كه از خدا خواستند غذاى آسمانى بر آنها بفرستد و با اين كه خواسته‏ شان عملى شد بر كفر خود افزودند.
ميمون: كسانى بودند كه روز شنبه بر خلاف دستور دينشان ماهى گرفتند.
مارماهى: مرد ديوثى بود كه همسرش را در اختيار مردم مى‏ گذاشت.
سوسمار: باديه نشينى بود كه، سر راه بر حاجيان مى‏گرفت و اموالشان را مى‏ ربود.
شب‏پره: دزدى بود كه خرماهاى مردم را از سر درختان سرقت مى‏ كرد.
كرم سياه: سخن‏ چينى بود كه، ميان دوستان جدايى مى‏ انداخت.
عقرب: مرد بدزبانى بود كه هيچكس از نيش زبانش آسوده نبود.
عنكبوت: زنى بود خيانتكار به شوهر.
خرگوش: زنى بود كه غسل حيض و غيره نمى‏ كرد.
سهيل: گمرك چينى بود در يمن.
زهره: زنى نصرانى بود، و اين زن همان است كه هاروت و ماروت را فريفت.

استاد مشكيني در ادامه اين روايت مي نويسد:
مرحوم شيخ صدوق فرمود: انسان هايى كه مسخ مى‏ شوند بيش از سه روز زنده نمى‏ مانند و تناسل هم نمى‏ كنند. حيواناتى كه اينك مسخ شده ناميم به طور مجاز اين نام بر آنها نهاده‏ اند چون مسخ شده‏ ها به اين شكل بوده‏ اند، اما اين كه گوشت اينها حرام است براى همان شباهت به مسوخ است، خدا خواسته از اين گوشت ها استفاده نكنند تا عذاب الهى در نظرشان بزرگ جلوه كند. (نصايح، ص 339)

فكر نمي كنم با اين توضيحي كه استاد مشكيني در ادامه مطلب آورده اند، چندان نيازي به توضيح باشد.

همان طور كه آية الله مشكيني نقل نموده اند، شيخ صدوق در خصال بعد از نقل روايت مي نويسد:
مسخ‏ شده‏ ها بيش از سه روز نماندند و مردند و نسلي از آنها باقي نماند. اين حيواناتى كه اكنون مسوخ ناميده مى‏ شوند [مثل ميمون و خوك و ...]، نام مستعار و مجازى براى آنهاست و آنها به شكل مسخ‏ شده‏ هايى هستند كه خداوند گروهى را به سبب معصيت به آن شكل مسخ نموده و نعمت‏هايى را كه داشتند تغيير داد لذا خداوند خوردن گوشت اين حيوانات را حرام كرد تا از آنها استفاده نشود و عقوبت آن گنهكاران مسخ شده در نظر مردم كوچك شمرده نشود. (الخصال، ج‏2، ص 49)

نتيجه اينكه:
انسان هايي در گذشته گناهاني انجام دادند و خداي متعال بنا براين روايات (كه حالا فرض كنيم از نظر سندي هم درست باشد)، آنها را به عقوبت تكرار گناهانشان مسخ نمود و به شكل حيواناتي كه نام برده شده درآورد. اين افراد مسخ شده سه روز بيشتر زنده نمي ماندند و از بين مي رفتند و فرزندي از آنها زاده نمي شد و نسلي نداشتند. به طور طبيعي مردمي كه احيانا گناهان و آلودگي هاي آنها را مي ديدند و احيانا از دست آنان آزار ديده بودند، عاقبت آنها و مسخ شدنشان را هم مي ديدند، لذا خداوند گوشت حيواناتي كه آنها به شكلشان درآمده بودند را حرام اعلام نمود تا بزرگي اين مجازات در اذهان عمومي شكسته نشود و مايه عبرت بينندگان شود و هرگز به آن گناهان و آلودگي ها رو نياورند!

مرحوم علامه مجلسي در بحار الانوار بابي آورده با عنوان «أنواع المسوخ و أحكامها و علل مسخها» و اين روايت به همراه روايات مشابه ديگر را در ذيل آن نقل نموده است. (بحارالانوار، ج62، ص220)